Άλλο ένα ντόμινο έχει πέσει στην κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία, η Πορτογαλία έχει γίνει η τρίτη οικονομία φορτωμένη με χρέος στην περιφέρεια της Ευρώπης που ζητά οικονομική διάσωση.
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνουν μια ανάσα ανακούφισης. Ο Olli Rehn, κορυφαίος οικονομολόγος της ΕΕ, είπε ότι ήταν ένα "υπεύθυνο βήμα για την εξασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας της ζώνης του ευρώ". Ο José Manuel Barroso, ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε ότι το αίτημα αυτό θα πρέπει να "εξετάζεται με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο".
Ωστόσο, η Πορτογαλία, που αντιμετωπίζει χρόνια λιτότητας και χαμηλής ανάπτυξης, μπορεί να μην είναι διατεθειμένη να συμμετάσχει σε αυτό το ευρύ χαρμόσυνο κλίμα. Η Ισπανία, στερούμενη το προστατευτικό τείχος που η Πορτογαλία είχε προηγουμένως, θα μπορούσε να αισθάνεται ανησυχία.
Οι αγορές έχουν δώσει μέχρι σήμερα στην Ισπανία το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, εκτιμώντας τα αποφασιστικά μέτρα για την μείωση του ελλείμματος που εφαρμόσθηκαν από τον José Luis Rodríguez Zapatero, τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό της χώρας. Όμως, οι επενδυτές μπορεί να γίνουν περισσότερο επιφυλακτικοί όταν αρχίσουν να εξετάζουν τις προβληματικές τράπεζικές καταθέσεις ταμιευτηρίου της Ισπανίας πιο προσεκτικά, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση έχει επίσης μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα από την Πορτογαλία.
Ο José Sócrates, ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά την έκτακτη οικονομική βοήθεια για σχεδόν ένα χρόνο, κατηγόρησε την τελική συνθηκολόγησή του με τους κεντροδεξιούς Σοσιαλδημοκράτες (PSD), το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης. Με την άρνησή του να υποστηρίξει το τέταρτο πακέτο λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, είπε πως το PSD είχε καθιζάνει μια πολιτική κρίση που τον ανάγκασε να παραιτηθεί στις 23 Μαρτίου, προκαλώντας πρόωρες εκλογές στις 5 Ιουνίου.
Η Πορτογαλία και οι τράπεζές της είχαν δει πως τα πιστοληπτικά τους ποσοστά υποβαθμίστηκαν σε "επικίνδυνα" επίπεδα, είπε ο κ. Sócrates. Το κόστος δανεισμού της χώρας αυξήθηκε διαδοχικά σε υψηλά επίπεδα για την ευρώ-εποχή για 11 συνεχόμενες ημέρες. Λίγο πριν ανακοινώσει σε σύντομο τηλεοπτικό διάγγελμα το βράδυ της Τετάρτης ότι είχε ζητήσει από την ΕΕ βοήθεια, η Πορτογαλία είχε αναγκαστεί να πληρώσει ό, τι οι αναλυτές είχαν χαρακτηρίσει ως "απαγορευτικό", ένα επιτόκιο επιπέδου 5,9% για την απολαβή € 1.000.000.000 (1.430.000.000 δολαρίων) στο χρέος ενός έτους.
Ο Pedro Passos Coelho, ο αρχηγός του PSD και επικρατέστερος στις δημοσκοπήσεις για να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός, δήλωσε ότι το αίτημα ενίσχυσης είχε έρθει πολύ αργά, αλλά ότι, ωστόσο, θα την υποστηρίξει.
Η απερχόμενη κυβέρνηση δεν διευκρίνισε πόσα ή τι είδους βοήθεια έχει ζητήσει. Αλλά, όμως, είναι απίθανο, να είναι όμοια με την ελληνική ή ιρλανδική μορφή έκτακτης οικονομικής βοήθειας υποστηριζόμενη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το ΔΝΤ.
Μόνο η νέα κυβέρνηση που έχει επιλεγεί με την εκλογή θα έχει το δικαίωμα να διαπραγματευτεί ένα "πιο ουσιαστικό" πακέτο ενισχύσεων αυτού του είδους, σύμφωνα με τον κ. Passos Coelho. Εν τω μεταξύ, ο κ. Sócrates αναμένεται να διαπραγματευτεί κάποια μορφή προσωρινών ενισχύσεων που θα δει η Πορτογαλία μετά από δύο μεγάλα εμπόδια χρηματοδότησης στις 15 Απριλίου και 15 Ιουνίου, όταν πρέπει να πληρώσει συνολικά € 12 δισ. σε εξαγορές ομολόγων και πληρωμές τόκων.
Ο κ. Sócrates έχει αποσυρθεί, αλλά η Πορτογαλία ξέρει από το παράδειγμα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας ότι τα προβλήματα της δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Ο João Leite, επικεφαλής επενδύσεων στην Banco Carregosa της Πορτογαλίας, είπε ότι η αίτηση ενίσχυσης είναι απίθανο να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των αποδόσεων των μακροπρόθεσμων χρεών της χώρας.
Σημαντικό για τους ψηφοφόρους είναι πως τα μέτρα λιτότητας που οι φορολογικά συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης θα απαιτήσουν ως προϋπόθεση για την ενίσχυση αναμένεται να είναι πολύ δυσχερέστερα από ό, τι εκείνα που πέρασε ο κ. Sócrates. Πάνω από όλα αυτά, οι Πορτογάλοι θα πρέπει να υπομείνουν δύο μήνες προεκλογικού αγώνα πολιτικών, των οποίων η αξιοπιστία των πολλών ψηφοφόρων έχει πέσει τόσο χαμηλά όσο η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας σε αγορές ομολόγων.
ΠΗΓΗ: The Economist
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνουν μια ανάσα ανακούφισης. Ο Olli Rehn, κορυφαίος οικονομολόγος της ΕΕ, είπε ότι ήταν ένα "υπεύθυνο βήμα για την εξασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας της ζώνης του ευρώ". Ο José Manuel Barroso, ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε ότι το αίτημα αυτό θα πρέπει να "εξετάζεται με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο".
Ωστόσο, η Πορτογαλία, που αντιμετωπίζει χρόνια λιτότητας και χαμηλής ανάπτυξης, μπορεί να μην είναι διατεθειμένη να συμμετάσχει σε αυτό το ευρύ χαρμόσυνο κλίμα. Η Ισπανία, στερούμενη το προστατευτικό τείχος που η Πορτογαλία είχε προηγουμένως, θα μπορούσε να αισθάνεται ανησυχία.
Οι αγορές έχουν δώσει μέχρι σήμερα στην Ισπανία το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, εκτιμώντας τα αποφασιστικά μέτρα για την μείωση του ελλείμματος που εφαρμόσθηκαν από τον José Luis Rodríguez Zapatero, τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό της χώρας. Όμως, οι επενδυτές μπορεί να γίνουν περισσότερο επιφυλακτικοί όταν αρχίσουν να εξετάζουν τις προβληματικές τράπεζικές καταθέσεις ταμιευτηρίου της Ισπανίας πιο προσεκτικά, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση έχει επίσης μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα από την Πορτογαλία.
Ο José Sócrates, ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά την έκτακτη οικονομική βοήθεια για σχεδόν ένα χρόνο, κατηγόρησε την τελική συνθηκολόγησή του με τους κεντροδεξιούς Σοσιαλδημοκράτες (PSD), το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης. Με την άρνησή του να υποστηρίξει το τέταρτο πακέτο λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, είπε πως το PSD είχε καθιζάνει μια πολιτική κρίση που τον ανάγκασε να παραιτηθεί στις 23 Μαρτίου, προκαλώντας πρόωρες εκλογές στις 5 Ιουνίου.
Η Πορτογαλία και οι τράπεζές της είχαν δει πως τα πιστοληπτικά τους ποσοστά υποβαθμίστηκαν σε "επικίνδυνα" επίπεδα, είπε ο κ. Sócrates. Το κόστος δανεισμού της χώρας αυξήθηκε διαδοχικά σε υψηλά επίπεδα για την ευρώ-εποχή για 11 συνεχόμενες ημέρες. Λίγο πριν ανακοινώσει σε σύντομο τηλεοπτικό διάγγελμα το βράδυ της Τετάρτης ότι είχε ζητήσει από την ΕΕ βοήθεια, η Πορτογαλία είχε αναγκαστεί να πληρώσει ό, τι οι αναλυτές είχαν χαρακτηρίσει ως "απαγορευτικό", ένα επιτόκιο επιπέδου 5,9% για την απολαβή € 1.000.000.000 (1.430.000.000 δολαρίων) στο χρέος ενός έτους.
Ο Pedro Passos Coelho, ο αρχηγός του PSD και επικρατέστερος στις δημοσκοπήσεις για να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός, δήλωσε ότι το αίτημα ενίσχυσης είχε έρθει πολύ αργά, αλλά ότι, ωστόσο, θα την υποστηρίξει.
Η απερχόμενη κυβέρνηση δεν διευκρίνισε πόσα ή τι είδους βοήθεια έχει ζητήσει. Αλλά, όμως, είναι απίθανο, να είναι όμοια με την ελληνική ή ιρλανδική μορφή έκτακτης οικονομικής βοήθειας υποστηριζόμενη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το ΔΝΤ.
Μόνο η νέα κυβέρνηση που έχει επιλεγεί με την εκλογή θα έχει το δικαίωμα να διαπραγματευτεί ένα "πιο ουσιαστικό" πακέτο ενισχύσεων αυτού του είδους, σύμφωνα με τον κ. Passos Coelho. Εν τω μεταξύ, ο κ. Sócrates αναμένεται να διαπραγματευτεί κάποια μορφή προσωρινών ενισχύσεων που θα δει η Πορτογαλία μετά από δύο μεγάλα εμπόδια χρηματοδότησης στις 15 Απριλίου και 15 Ιουνίου, όταν πρέπει να πληρώσει συνολικά € 12 δισ. σε εξαγορές ομολόγων και πληρωμές τόκων.
Ο κ. Sócrates έχει αποσυρθεί, αλλά η Πορτογαλία ξέρει από το παράδειγμα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας ότι τα προβλήματα της δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Ο João Leite, επικεφαλής επενδύσεων στην Banco Carregosa της Πορτογαλίας, είπε ότι η αίτηση ενίσχυσης είναι απίθανο να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των αποδόσεων των μακροπρόθεσμων χρεών της χώρας.
Σημαντικό για τους ψηφοφόρους είναι πως τα μέτρα λιτότητας που οι φορολογικά συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης θα απαιτήσουν ως προϋπόθεση για την ενίσχυση αναμένεται να είναι πολύ δυσχερέστερα από ό, τι εκείνα που πέρασε ο κ. Sócrates. Πάνω από όλα αυτά, οι Πορτογάλοι θα πρέπει να υπομείνουν δύο μήνες προεκλογικού αγώνα πολιτικών, των οποίων η αξιοπιστία των πολλών ψηφοφόρων έχει πέσει τόσο χαμηλά όσο η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας σε αγορές ομολόγων.
ΠΗΓΗ: The Economist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου